De verschillende soorten krachttraining voor bodybuilders en hoe de goede te kiezen
Wat is melkzuur
Melkzuur is een ander woord voor lactaat. Melkzuur is een stof die vrijkomt in de spieren wanneer de spieren meer zuurstof verbruiken dan ze kunnen opnemen.
Om een spier te laten samentrekken is er energie nodig. Deze energie wordt gehaald uit koolhydraten. Met name de afbraak van koolhydraten tot glucose zorgt voor een bruikbare bron aan energie. Glucose is dus de échte brandstof voor de spieren. Wanneer deze glucose wordt verbruikt als brandstof, ontstaat er een afvalproduct, namelijk melkzuur (of lactaat).
Bij een lage intensiteit training verbruiken we niet veel energie en worden er dus ook niet veel koolhydraten (glucose) verbruikt. Bijgevolg zal de hoeveelheid melkzuur of lactaat ook gering zijn. Onze spieren kunnen namelijk deze hoeveelheid aan melkzuur zelf terug afbreken.
Drijven we echter onze intensiteit op (we fietsen sneller, lopen harder, ….) dan zullen onze spieren dus meer koolhydraten, glucose gaan verbruiken. Dus komt er ook meer lactaat vrij.
Drijven we onze intensiteit nóg verder op, zullen we op een gegeven moment een punt bereiken waarop de spier meer lactaat zal produceren dan het zelf kan afbreken. Dit wordt ook wel ‘omslagpunt’ genoemd. Bij dergelijke inspanning zal het lichaam meer melkzuur produceren dan het kan afbreken. De hoeveelheid melkzuur loopt dus op bij dergelijke inspanning. (Hartslag > Omslagpunt)
Aeroob
Het aerobe gebied is het gebied waarin het lichaam voldoende zuurstof kan opnemen voor de behoefte aan zuurstof die er op dat moment is. De behoefte aan zuurstof is dus gelijk is aan de toevoer van zuurstof. We denken hierbij aan lage intensiteit inspanningen tegen een lage of gematigde hartslag.
Anaerobe drempel (= Omslagpunt of overslagpols)
Dit is het punt waarop zoveel melkzuur wordt geproduceerd dat het niet meer zelf door de spieren kan worden afgebroken of verbrand. Er ontstaat melkzuurophoping in de spieren waardoor deze niet meer zo gaan samentrekken. Het (overtollige) melkzuur komt in de bloedbaan terecht en wordt uiteindelijk door de lever terug afgebroken. Dit kan voor een beperkte periode worden aangehouden.
Omslagpunt
Het omslagpunt is het punt waarop de aerobe fase overgaat in de aerobe fase in de anaerobe fase.
Net voor het omslagpunt kan er nog net voldoende melkzuur worden afgebroken. Vanaf het omslagpunt niet meer en zal er dus melkzuur ‘achterblijven’ in de spieren.
Conclusie
- Trainingen aan lage intensiteit verlopen aan een lage hartslag. De behoefte aan energie wordt volledig voorzien door zuurstof (aërobe gebied). Er vindt geen verzuring plaats. Typerend zijn hier extensieve duurtrainingen of hersteltrainingen.
- Bij een hogere intensiteit wordt er door de spieren meer melkzuur geproduceerd. Zolang de hoeveelheden melkzuur nog door het lichaam geneutraliseerd kunnen worden, zitten we nog in het aerobe gebied. Het gebied tussen 2 mmol en 4 mmol wordt het aërobe – anaërobe overgangsgebied genoemd. We spreken hier over normale duurtrainingen (70%).
- Wordt de intensiteit nog hoger, dan kan het lichaam de hoeveelheid melkzuur niet meer volledig verwerken en begint de verzuring. Bij melkzuurwaarden tussen de 4 mmol en 6 mmol spreken we van tempoduurtrainingen (75%-80%).
- Trainingen rond het omslagpunt zijn de extensieve intervaltrainingen (rond de 85%).
- Bij een hoge intensiteit van de training kunnen de melkzuurwaarden oplopen naar waarden tussen de 6 mmol en 12 mmol. Dit is het gebied van de intensieve intervaltraining of de weerstandstrainingen ( 90-95%). We zitten in het anaërobe gebied.